Salam to all...lama sudah x jenguk blog ni...hurm...byk sebenarnya nk story kat sini tp xtau nk start dari mana...huhu...ok, make it short, now sy sudah pun selamat bersalin (38++ weeks) pada 11 /10 /10 hari Isnin ritu (9.30 pg, 2.64kg)...emergency czer coz baby breech...klu nk ikutkan schedule, sy suppose to be admit on 13 / 10 / 10 (Rabu) coz doc nak buat procedur ECV (pusing baby)...tp klu nk ikut kan kata hati sy xnk buat ECV tu sebab ade gak risiko2 die, n sy prefer utk terus buat czer...tp besela da itu yg doc tentukan ikut jela...malas nk ckp byk...tp mmg semenjak doc tentukan buat ECV tu hati ini tidak penah tenang...selalu rs nk nangis je..huhu..xtau la nape...sy rs sgt2 stress...tido pon xlena...hari2 pujuk baby suh pusing ke bawah, time sembahyang pun sujud lama2..mcm2 doa yg sy amalkan utk baby songsang ni...tp ape yg berlaku hanya kehendakNya...kita cuma berusaha dan berdoa...selebihnya kita serah kepadaNya...
Mungkin Dia mendengar rintihan dan kegelisahan hati ini...pagi Isnin 11/10/10 dlm pukul 4.45 pagi, sy terjaga sebab ingin ke bilik air. Lepas keluar dr bilik air sy landing balik atas katil tp pelik sebab macam ade air keluar lagi...kusangkakan air kencing, try la tahan tp still keluar...sy pon bgnla..terus air tu keluar...xkeluar sekali byk, sikit2 die keluar tp kerap...memula tu rasa cuak sgt...air tu ade campur darah sikit...sah! waterbagku da pecah!! Terus kejutkan hubby...konpius pagi tu samada nk tunggu sakit or terus g hospital...sy terus call mak..tp mak xangkat...call kak ipar, kak ipar suh g hospital terus xyah tuunggu sakit sebab lagipun babyku breech.
Xtaula kenapa pg tu sy rs takut sgt nk deliver bb utk kali ni...rasa takut sgt...sy cuba tenangkan hati dgn baca doa yg pendek2...lepas call kaki par, sy terus mintak ampun kat hubby, mintak doakan sume dpermudahkan...ntah nape tetiba air mata jatuh..sy menangis tersedu2 dlm pelukan dia...nape ntah rasa xcukup kuat kali ni...hubby pujuk n beri kata2 semangat...pas da ok skit, kitrg pon bersiap, xminum/mkn papepon sbb tau sy akan di czer...nasib adik ade kat umah, die tolong tgkkan Eishan...
Dalam pukul 5.20 pg kami bertolak ke hospital serdang...terus ke kaunter P&C, hubby tunggu kat lobby, pas register sy terus masuk dlm n diorg buat ctg, pukul 6 tu sy da start rs contraction. Pukul 7 pagi t da rs 15-20 minit sekali. Doc dtg tanya bg pilihan either sy nk bsalin normal or czer... cepat2 sy ckp czer, sebab sy tahu kalau normal risiko kat baby tinggi...biarla czer risiko tu atas sy, janji baby selamat. Sy terpaksa tunggu sampai kol 9 mcm tu sebab tunggu 1 lagi emergency czer coz bb die da berak kat dlm. Time tu contraction usah ckpla...da 5 minit sekali..mmg rs nk meneran da..sakit itu sy rasa sekali lagi...kali ni xpayah induce..hihi..normal..dlm hati dok jerit cepatla masuk ke OT!!! Xtahan da nih...diorng bg surat suh sign sy terus sign, x baca langsung! Pukul 9 mcm tu sy ditolak ke OT, b4 tu jumpa hubby dulu, diorg explain kat hubby sy kene emer czer..bla..bla...oi...cepatla, aku xtahan da nih!!!! Sempat sy genggam tgn hubby...giler sakit!!! Sepanjang ditolak ke OT sempat la sy meneran gak 2-3 kali sebab mmg xtahan sgt...
Masuk je OT doc terus cucuk bius kat tulang belikat kat belakang dengan posisi duduk...lepas cucuk tu...wah...leganya...hilang rasa contraction td...n i feel good...hihi...tp kejap jela...pastu baring...bius ni separuh sedar...sy mmg sedar...Cuma dr pinggang ke kaki xde deria rasa...Maka bermulala operation ke atas ku. Mata terpedip2..terasa torehan pisau...pantas tol, xsempat nk bersiap sedia...hihi...mmg terasa sgtla doc godek2 perut nih...dengar doc ckp yg pungung bb da masuk ke laluan..tu diorg godek2 lama sikit sebab nk tarik blk punggung bb...aduh...xtahan gak time tu...sakit jugak sebenarnya walaupun dibius...sy lak rs nk muntah sgt2...tp bertahan je...nasib leh tahan...da la OT sejuk giler...beberapa minit pastu (9.30 pg) dgr da la bb menangis...alhamdulillah...rs doc jahit, tp xsakitpon...masa tgh jahit tu nurse dtg bawak bb tunjuk jantinanya...Ya Allah! Ku sangkakan lelaki, tp Alhamdulillah Kau berikan kami anak perempuan...mmg dr awal preggy sy xtau langsung jantina bb kami...scan pon da hujung2 n mmg xnmpk langsung jantina bb dlm perut tambah pulak keadaan bb yg menyonsang..kami terima je...nurse sempat letak atas dada...rs bersyukur sgt2...rasa itu dg sekali lagi... ;)
Dalam pukul 11 pagi sy ditolak ke wad bersama baby baru...syukur Alhamdulillah semuanya telah selamat...lahirlah puteri kami , ank kedua kami ...semoga membawa lebih kebahgiaan dan sinar dlm keluarga ini...amin...time ni baby xde nama lagi...panggil baby jela...sebab xprepare pon nama baby girl...prepare tuk baby boy... ;P
.jpg)
